Gülden

Ben hep böyle aglarım
Hergece hep seni düsünürüm
Yoklugunda hasret yüregime
Yara oldu sayende kalbim bin parcaya bölündü

Nekadar yakında olsan bana
Ben bir okadar uzagım sana
Ask beni neolur benden alma
Kaderime neolur engel olma

Yazılmıs birkere kadere
Ayrılık nedir daha iyi anlarım
Aglarım hergece aglarım sensiz
Bir basına aglarım gözlerim senin

Eserindir birkere baktıgında
Birdaha bakarım gözlerine
Neolur sakın benim icin üzülme
Ben aglamam bile senin yerine

Ben hep bikere aglarım
Hergece seni düsünürüm
Yoklugunda hasret yara oldu
Yüregimde bogazımda dügüm oldu

Nekadar uzak olur sa insana
Sevdigi hayat bazen bukadar
Kırıcı olma benim kalbim daha
Yakıcıdır kırıcıdır bazen bile yetmez bazen seni sevmeye

Ben hep bikere aglarım
Hergece seni düsünürüm
Bir gülden bile daha beter benim hayatım
Yanlızlıgıma sarılır uyurum sensiz gecelerde

Ortalıkta dokundugun hayatların adı nesemidir
Birgün gelecek bütün yürekler aglayacak kadar
Düsman kesilecek herkezse birgün gün batar
Hayatlar sen uyuyunca son bulur yada seni terk eder

Var olmakmı,yok olmakmı.

Dön bak bakalım kendine,
Var olmak mı yok olmak mı.
Seçtiğin yolu iyi düşün,
Ne de olsa o senin görüşün.

Kimsenin dediğine aldırma,
Kendi fikirlerine saldırma.
O senin fikrindir,
O herzaman doğru ve senindir.

Ben seni böyLe sevdim

Ben seni böyLe sevdim Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören. Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime. Bir başka yerde olamazdın zaten. Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın, orada kalmalıydın. çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin. Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya… Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle. çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelya idin pembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın bir ateş gibi. Ve maviydin… En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim. Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da… Kendime bile dar gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. En kızgın, en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana. İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindi ve ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle… Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi. Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim. Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim. Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm. Ve o göle bir tek sen girebilirdin. Sevdim ve hayrandım da… Her halin çekti beni. Duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu, olgunluğunu sevdim. Sesini de sevdim suskunluğunu da. Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim. Seni ve o doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman. Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadı. Seni severken yorulmadım. çünkü sen yaşam kaynağıydın. Her gün yenilendim. Seninle çoğaldım, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladın. Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin. Sevdim işte ötesi yok…

Bir ömür seninLe

Bir ömür seninle başbaşa kalsak
Hayatı beraber koşsak ne olur
Bütün yıldızları bir bir dolaşsak
Zamanı beraber aşsak ne olur



Şarkılar söylesek aşkın dilinden
Nağmeler dinlesek seher yelinden
Bahar yağmuruyla duygu selinden
Gönül ırmağına taşsak ne olur



Dudaktan dudağa bir şiir gibi
Gönülden gönüle bir nehir gibi
Yıldızlara hasret bir şehir gibi
Derin uykulara dalsak ne olur



Kuşlar gibi geçip tüm hudutlardan
Selamlar iletsek ak bulutlardan
Kovup elemleri şen duygulardan
Sonsuz mutlulukla coşsak ne olur

Gün Doğarken

Gün doğarken yine sensiz
Düştüm yollara gidiyorum
Ne yapsam bilmiyorum
Seni çok seviyorum

Ben sessizlikle ölürken
Sen bensiz mutlumusun
Söyle bana birtanem
Seni çok özlüyorum

Beni Düşünme - Namık FİDAN

Eskiden içimde sevgi vardı aşk vardı
Artık sana verecek hiç bir şeyim yok
Sen beni değil yalnızlığı seçtin
Ben ise seni kalbimde yaşamayı

Ben kalbimdeki seninle mutlu olurum
Peki sen bensiz mutlu olabilirmisin
Yalnızken rahat olabilirmisin
Seni sana bıraktım artık mutlu ol diye

Beni düşünme zaten düşünmezsin
Sen benim aklımdan hiç çıkmazken
Hep seni düşünürken seni severken
Şimdi mutlumusun bensiz ve yalnızken

Namık FİDAN

Mezar Taşım - Namık FİDAN

Ben ne güzel seni hayallerimden silmişken
Neden bir anda çıkıp bana umut verdin
Neden benim hayallerimi yıkıp gectin
Neden öldürdüğüm seni tekrar dirilttin

Oysa benim hayatta tek dileğim
Seni kalbime gömdükten sonra
Kimseye sana baktığım gibi bakmamak
Kimsenin ellerini bir daha tutmamaktı

Şimdi sen geldin bana umut verdin
Bilemezdinki seni nasıl sevmiştim
Artık benim hakkımda göreceğin tek şey
Mezar taşımda yazan sadece seni sevdim olacaktır .

Namık FİDAN